Opłata reprograficzna to budząca spore kontrowersje danina doliczana do ceny urządzenia, które służy kopiowaniu i odtwarzaniu różnego rodzaju utworów. Jej zadaniem jest rekompensata autorom dzieł możliwości nieodpłatnego korzystania z ich twórczości. Podobne rozwiązania stosowane są na całym świecie, w tym również w Unii Europejskiej. Co warto o niej wiedzieć? Podpowiadamy.

Czym jest opłata reprograficzna?

Opłata reprograficzna to danina uiszczana na rzecz podmiotów praw autorskich w ramach rekompensaty za straty poniesione z powodu kopiowania utworów na użytek prywatny. Nazywana jest też rekompensatą na rzecz uczciwej kultury. Dzięki niej kopiowanie i odtwarzanie książek, muzyki, filmów, czy obrazów na użytek własny jest darmowe i legalne. Rekompensata nie jest podatkiem, ponieważ nie wpływa do budżetu państwa, choć inne zobowiązania podatkowe pomoże nam rozliczyć bezpłatny program do PIT. Środki z opłaty reprograficznej trafiają do trzech podmiotów: ZAiKS, czyli Stowarzyszenia Autorów, Stowarzyszenia Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych i Związku Producentów Audio-Video.

Ile wynosi opłata reprograficzna i kto za nią płaci?

Opłata reprograficzna jest pobierana od producentów i importerów urządzeń, ponieważ możliwość bezpłatnego korzystania z dzieł różnych artystów podnosi popyt i wartość takich sprzętów. Obecnie w Polsce prawo jest przestarzałe i nie uwzględnia tak jak w Unii Europejskiej nowoczesnych urządzeń takich jak smartfony, czy Smart TV, a jedynie rzadko już używane sprzęty takie jak magnetofony, magnetowidy, kserokopiarki, skanery, radia z magnetofonem, odtwarzacze i nagrywarki CD, czyste nośniki służące do utrwalania takie jak płyty CD-R, kasety magnetowidowe, karty pamięci czy komputerowe dyski twarde.

Pełną listę takich urządzeń określa rozporządzenie Ministra Kultury w sprawie określenia kategorii urządzeń i nośników służących do utrwalania utworów oraz opłat od tych urządzeń i nośników z tytułu ich sprzedaży przez producentów i importerów z dnia 2 czerwca 2003 roku.

Wysokość opłaty według dotychczas funkcjonującej ustawy wynosi maksymalnie 3% wartości urządzenia. Nowy projekt ustawy przewiduje opłatę w wysokości od 1 do 4%, która ma być naliczana od kwoty brutto należnej z pierwszej sprzedaży urządzenia i ma obejmować większy zakres nowoczesnych sprzętów.

Opłata reprograficzna a prawo Unii Europejskiej

Taka rekompensata istnieje w większości krajów, w tym Unii Europejskiej, gdzie wynika z dyrektywy 2001/29/WE. Jest pobierana od wszystkich urządzeń, które służą kopiowaniu i odtwarzaniu utworów, dlatego w UE też dotyczy między innymi smartfonów, Smart TV, czystych nośników danych takich jak pendrive, dyski, karty pamięci, komputery, laptopy tabletów i innych kopiarek.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here